Het verbeteren van de gezondheid van een populatie vergt samenwerking dwars door bestaande domeinen, lijnen en financieringsstromen heen. Vanuit een Triple Aim aanpak waarbij het naast gezondheidswinst ook om kwaliteit én kosten van de zorg gaat, gaan we deze uitdaging aan in gezondheidsprogramma’s. We kijken daarbij breder dan alleen de fysieke gezondheid. De programma’s lijken in hun ambitie om de gezondheid van hun populatie te verbeteren sterk op elkaar. Tegelijkertijd zijn er ook grote verschillen: we zien diversiteit in vertegenwoordigde partijen, de omvang van de populatie en de fase waarin de programma’s zich bevinden; van startend tot herijkend.
Van energiek naar complex
In een aantal programma’s wordt al meerdere jaren intensief samengewerkt. Kijken we naar de ontwikkeling daarbinnen, dan herkennen we een patroon. In de beginfase zien we een sterke drang om met elkaar aan de slag te gaan in concrete projecten. Om daar waar de energie zit stappen te zetten van denken naar doen. De samenwerking is vaak nog niet vanzelfsprekend en komt via de projecten op gang. Gaandeweg, naarmate de samenwerking intensiveert, worden de vraagstukken steeds complexer.
Behalen we op deze wijze onze doelen?
Zijn we een tijd met elkaar op weg, druk doende in uiteenlopende initiatieven, dan ontstaat de behoefte aan reflectie: “Waar leidt onze inzet toe? Kunnen we dat inzichtelijk maken?” En: “Past dat wat we doen nog wel bij de ambitie die we ooit hebben geformuleerd? Of wordt het tijd om ook die ambitie bij te stellen?” Die voortdurende beweging in de programma’s vraagt om flexibiliteit van de programmamanagers. In onderstaande video geven een aantal van hen in vogelvlucht een kijkje in hun werk en wat essentieel is voor hun programma.