Astrid van Dijk

In september 2024 begon student Industrial Design Astrid van Dijk haar stage bij Robuust. Op het eerste oog is Robuust wellicht een vreemde stageplek voor deze studie. Maar niets is minder waar. Astrid bleek interessante opdrachten te kunnen oppakken voor haar studie en een waardevolle bijdrage te leveren voor Robuust.

“Ik mocht van de TU in Eindhoven zelf kiezen waar ik mijn stage wilde doen”, vertelt Astrid. “Ik kreeg een lijst van mogelijke bedrijven, maar geen sloot aan bij mijn interesse. Die ligt in de zorg. Via de socials kwam ik Robuust tegen en dacht meteen: dit is wél interessant. Robuust werkt namelijk aan het verbinden van netwerken in de zorg en werkt daarbij op strategisch niveau.”

Eigen inbreng

Na gesprekken te hebben gevoerd met een aantal collega’s van Robuust, werden twee opdrachten geformuleerd met en voor Astrid, gerelateerd aan haar studie.
Astrid: “De eerste opdracht ging over het gebruikersonderzoek van de samenwerkingsverkenner. Voor de tweede opdracht moest ik tools maken voor de ROS Delta, anders dan het canvas, om deze te kunnen inzetten en gebruiken voor de ROS medewerkers. Twee brede opdrachten, die veel ruimte gaven voor eigen inbreng.”

Visueel maken

“Ik ben begonnen met de opdracht voor de samenwerkingsverkenner. De huidige verkenner is een database, waaruit moeilijk (er) informatie gehaald kan worden. Ik heb interviews gehouden met betrokkenen, die ik heb uitgewerkt naar persona’s en user journeys. Op basis daarvan heb ik een mock-up gemaakt voor het dashboard. Dit is een afbeelding waarop samenwerkingsverbanden in regio’s te zien zijn. Het is door het visueel te maken gebruikersvriendelijker gemaakt. Enerzijds om vanuit een regio te kijken welke initiatieven er zijn en waar mogelijk aansluiting gemaakt kan worden. Anderzijds om inzichtelijk te maken wat er allemaal gebeurt, wat er ook niet gebeurt, welke impact dat heeft en waar dubbelingen zitten. Doel is om de verkenner zo aantrekkelijk mogelijk te maken om er informatie uit te halen en dat het zo min mogelijk tijd kost om informatie aan te leveren.”  

Simpeler, maar met diepgang

Voor de tweede opdracht bedacht Astrid drie verschillende concepten als tool voor de ROS Delta. “Hiervoor heb ik samen met de ambassadeurs van de ROS Delta bekeken waar de mogelijkheden liggen en waar behoefte aan is. Het canvas dat nu gebruikt wordt voor de ROS Delta is best statisch. Aan mij de opdracht om de ROS Delta versimpelen op een manier dat je wel de diepgang bereikt. Het moet een tool worden die we als ROS’en meenemen naar “buiten”. We hebben hier een aantal randvoorwaarden opgesteld. Het is de bedoeling om de tool nu verder te ontwikkelen.”

Ultieme tool

Tools ontwikkelen. Het klinkt vrij ingewikkeld en uitdagend. Hoe pakt Astrid dit aan? “Ik luister naar de behoeften van collega’s en hoe ze werken, hoe ze het product nu gebruiken. Ik betrek hen in het hele proces; zij moeten er namelijk mee werken. Ik maak dan prototypes. Dat is iets fysieks, je kunt het altijd zien. Ik observeer de collega’s als ze ermee aan de slag gaan, stel vragen wat ze ermee doen, en ga daar vervolgens mee verder. Als ik zie dat het niet werkt, weet ik dat ik een heel andere kant op moet. En zo blijf je ontwikkelen, ontwerpen en proberen tot je de ultieme tool hebt gemaakt!”

Excellent

De stage van Astrid zit er inmiddels op. Met succes. “Ik heb een ‘excellent’ gekregen”, vertelt ze terecht met trots. En daar hield het niet op. “Op het eind van de stage zei Patrick (Ernst, bestuurder van Robuust) tegen me: “Het is zonde als je weg bent. Zou je willen blijven?” Ik moest er even over nadenken omdat ik een beetje huiverig was om vast te zitten aan een weekstructuur. Ik ben nu namelijk aan het afstuderen bij gemeente Eindhoven en wist niet goed hoe ik dat moest combineren. Gelukkig krijg ik veel flexibiliteit; zowel in dag of dagen als in aantal uren in de week. Die flexibiliteit is geweldig.”

Onderdeel van het team

Want het bevalt Astrid goed bij Robuust. “Ik kreeg tijdens mijn stage al hele fijne begeleiding. Iedere week kwamen we bij elkaar om te sparren en te brainstormen. In het begin vond ik het best spannend om aan andere collega’s hulp te vragen, maar dat was achteraf nergens voor nodig. Ik heb veel hulp gekregen en had echt een collega-gevoel. Ik voelde me geen stagiaire en voelde me serieus genomen. Ik was onderdeel van het team. Daarom wilde ik ook graag bij Robuust blijven. Ik vind het heerlijk om collega’s te hebben; ik merk dat ik in een professioneel veld zit, ik kan echt op hen bouwen. Ik heb het idee dat ik iets kan toevoegen en voel me zinvol.”

Toekomst

Heeft deze ambitieuze jonge dame ook al concrete toekomstplannen voor haar werk? “Ik wil in ieder geval in de zorg blijven. Ik heb besloten om de master Health, Policy, Innovation, Management in Maastricht ga doen. Ik ben van mening dat je de problemen die de zorg kent niet gaat oplossen met techniek alleen. De druk in de zorg neem toe, het systeem zal herontworpen moeten worden. We moeten effectiever gaan samenwerken. Dat vraagt om een combinatie van zorginnovatie op strategisch level en producten om de zorg efficiënter te maken. Hoe en wat precies weet ik nog niet. Maar het lijkt me geweldig om daarin mee te denken en een steentje aan bij te dragen!”

Robuuste Samenwerkingsverkenner

De Robuuste Samenwerkingsverkenner kan helpen om regionale samenwerking (nog) beter op gang te brengen. Robuust heeft samen met zorgverzekeraars VGZ en CZ een digitale tool waarmee een actueel en dynamisch beeld wordt gegenereerd van de samenwerkingsverbanden in een regio. Je vindt er per regio waar en welke samenwerkingsverbanden er zijn, op welk thema en doelgroep(en) ze zich richten en op welke manier ze bereikbaar zijn.

ROS Delta: focus op de bedoeling 

Een belangrijk instrument dat door het ROS-netwerk is ontwikkeld, is de ROS Delta. Dit is een aanpak die zorgprofessionals helpt om scherp te blijven op de vraag of hun acties bijdragen aan het uiteindelijke doel: betere eerstelijnszorg.

Deze benadering is gericht op zowel meetbare als op merkbare effecten. Hierbij gaan we uit van een door alle partijen gezamenlijk gedragen beeld van wat nodig is. Dit is een manier van werken die zich kenmerkt door het expliciet definiëren en centraal stellen van de bedoeling van een initiatief en het expliciet verbinden van die bedoeling aan het handelen van iedereen die betrokken is.